Nog een paar daagjes calcutta,
Door: tim bax
Blijf op de hoogte en volg Tim Bax
02 Februari 2015 | India, Calcutta
He allemaal,
Vrijdag op zaterdag verlaten we calcutta alweer. We zijn dan al ruim vijf weken op weg. Ik zit er midden in, dus heb er niet zoveel besef van. Wat ik wel weet is dat de tijd snel is gegaan. Als ik terug kijk op deze weken hier in India, dan is het, het zeker waard geweest. Het was verre van gemakkelijk en niet zoals ik had gedacht, maar ik ben dankbaar dat ik hier mocht zijn. Allereerst vanwege de bijzonder dienstbare, liefhartige en behulpzame mensen hier. Ik heb veel van hun kunnen leren. Dingen als nederigheid, een extra mile meelopen met iemand. Maar ook heb ik veel geleerd in mijn persoonlijke relatie met God en hoe ik in elkaar zit. Dat was behoorlijk interessant maar niet gemakkelijk. Als je zo met een groep van negen samen bent, dan kom je er wel achter hoe je in elkaar zit. Het accepteren moet ik nog leren inplaats van mijn best doen op dat probleem op te lossen of denken dat jij het probleem bent. Een super tof ding wat ik mij besef, is dat ik nooit echt aan God vragen stel als: waarom Hij mij maakte of wat is die perfecte liefde, waarmee hij ons lief heeft. Er is zoveel te ontdekken in Hem, maar als je genoegen neemt met wat je nu hebt, zul je niet meer ontdekken. God wil dat we op zoek gaan naar Hem. Dat we vragen hebben, zodat Hij die kan beantwoorden en wij Hem betr leren kennen. Dat heeft alles te maken met intimiteit hebben met iemand. Hier vertelde ik eerder al over, maar afgelopen week werd mij dit erg duidelijk door een gesprek met een groepsgenoot. Zij had vragen en God starte met het beantwoorden van deze vragen. En ze kreeg een zoveel beter beeld van God en Zijn schepping en Zijn plan met ons. Wanneer zij vertelde over dit, wij werden zo overwelmt met verwondering. Bidden dat God ons hier hongerig voor maakt, is wel nodig denk ik. Ik ben niet zo hongerig naar deze vragen, maar ik wil graag hongerig zijn, omdat dat zorgt voor meer intimiteit met Hem. Hij maakte ons om relatie met Hem tebhebben en dat is denk ik ook het doel.
Afgelopen week was behoorlijk pittig. Met mijn rug en nek gaat het minder dan voorheen. Ik heb zelfs momenten dat ik denk om terug naar huis te gaan, omdat ik bang ben voor schade aan mijn rug. Mijn lichaam is aardig uit positie en ik loop daardoor erg schreef. Zitten is op het moment zelfs erg pijnlijk. Wat wel grappig was, dat ik dit deelde met mijn leider en zij kon vertellen wat het probleem was, omdat zij een studie hierin had gedaan. Lastig is dat het een dame is. Maar ze wist het duidelijk te vertellen, dus misschien dat zij mij wat oefeningen kan geven, zodat het niet nog slechtr wordt. De oorzaak dat ik schreef loop en en zoveel pijn heb zit in het gebied van mijn rechter heup. Dit gebied zit compleet vast. Ik kan mijn been niet eens normaal laten zwiepen.
Deze week gingen we naar een ziekenhuis om voor mensen te bidden en eten uit te delen. Dit was super tof. Eerst baden we voor pasgeboren baby's en daarna voor mannen met ziektes. Het was best heftig om te zien hoe mensen behandelt werden en hoe de conditie was in het ziekenhuis. Echt schikbarend. Mensen waren erg enthousiast dat we daar waren. 1 cool verhaal was dat we baden voor een man die verlamd was aan zijn rechterkant van het lichaam. We baden en de man begon te bewegen met zijn arm en zijn vingers. Dat was zo cool. De vrouw van deze man was zo verbaasd en zo enthousiast. De man wilde Jesus volgen en we mochten met Hem bidden. 1 man moest huilen, omdat hij zo bemoedigd was.
Dinsdag hadde n we een bruiloft. Dit was erg leuk. Gister hadden we een programma bij een tehuis voor kinderen zonder ouders. Dit was super leuk. We hebben hun erg kunnen zegenen, door drama, dans, games en verhalen. Deze kinderen waren zo dankbaar. Het is zo mooi om te zien dat je met zo iets kleins dst wij doen, een grote zegen kunt zijn voor hen.
Meer verhalen bewaar ik voor als ik thuis kom:p. Bijna op naar Indo. Ik ga zeker het 1 en ander missen hier. En ik zou het niet erg vinden om hier weer is terug te komen. Ik ben enthousiast voor Indonesie en erg nieuwschierig. We vliegen via Jakarta op naar de Maluku Island. We hebben een stop van 12 uur. In Indonesie zullen we zijn voor 5 weken. Ik hoop jullie zo af en toe nog op de hoogte te houden, maar ik weet niet of dat gaat lukken, maar dat zul je dan wel zien. Ik kan nog steeds zeggenndat Ik ND en de mensen mis, dus ik kom gewoon terug als het goed is. GODS RIJKE ZEGEN EN VREDE!! Trouwens super cool jullie bemoedigingen van het laatste verslag weer en de gebedsweek die er was in Heerde. Dat is goed om te horen! Ik hoop als ik terug kom, er weer wat bergen zijn verzet in Jesus zijn naam:p
lieve groet uit calcutta
Vrijdag op zaterdag verlaten we calcutta alweer. We zijn dan al ruim vijf weken op weg. Ik zit er midden in, dus heb er niet zoveel besef van. Wat ik wel weet is dat de tijd snel is gegaan. Als ik terug kijk op deze weken hier in India, dan is het, het zeker waard geweest. Het was verre van gemakkelijk en niet zoals ik had gedacht, maar ik ben dankbaar dat ik hier mocht zijn. Allereerst vanwege de bijzonder dienstbare, liefhartige en behulpzame mensen hier. Ik heb veel van hun kunnen leren. Dingen als nederigheid, een extra mile meelopen met iemand. Maar ook heb ik veel geleerd in mijn persoonlijke relatie met God en hoe ik in elkaar zit. Dat was behoorlijk interessant maar niet gemakkelijk. Als je zo met een groep van negen samen bent, dan kom je er wel achter hoe je in elkaar zit. Het accepteren moet ik nog leren inplaats van mijn best doen op dat probleem op te lossen of denken dat jij het probleem bent. Een super tof ding wat ik mij besef, is dat ik nooit echt aan God vragen stel als: waarom Hij mij maakte of wat is die perfecte liefde, waarmee hij ons lief heeft. Er is zoveel te ontdekken in Hem, maar als je genoegen neemt met wat je nu hebt, zul je niet meer ontdekken. God wil dat we op zoek gaan naar Hem. Dat we vragen hebben, zodat Hij die kan beantwoorden en wij Hem betr leren kennen. Dat heeft alles te maken met intimiteit hebben met iemand. Hier vertelde ik eerder al over, maar afgelopen week werd mij dit erg duidelijk door een gesprek met een groepsgenoot. Zij had vragen en God starte met het beantwoorden van deze vragen. En ze kreeg een zoveel beter beeld van God en Zijn schepping en Zijn plan met ons. Wanneer zij vertelde over dit, wij werden zo overwelmt met verwondering. Bidden dat God ons hier hongerig voor maakt, is wel nodig denk ik. Ik ben niet zo hongerig naar deze vragen, maar ik wil graag hongerig zijn, omdat dat zorgt voor meer intimiteit met Hem. Hij maakte ons om relatie met Hem tebhebben en dat is denk ik ook het doel.
Afgelopen week was behoorlijk pittig. Met mijn rug en nek gaat het minder dan voorheen. Ik heb zelfs momenten dat ik denk om terug naar huis te gaan, omdat ik bang ben voor schade aan mijn rug. Mijn lichaam is aardig uit positie en ik loop daardoor erg schreef. Zitten is op het moment zelfs erg pijnlijk. Wat wel grappig was, dat ik dit deelde met mijn leider en zij kon vertellen wat het probleem was, omdat zij een studie hierin had gedaan. Lastig is dat het een dame is. Maar ze wist het duidelijk te vertellen, dus misschien dat zij mij wat oefeningen kan geven, zodat het niet nog slechtr wordt. De oorzaak dat ik schreef loop en en zoveel pijn heb zit in het gebied van mijn rechter heup. Dit gebied zit compleet vast. Ik kan mijn been niet eens normaal laten zwiepen.
Deze week gingen we naar een ziekenhuis om voor mensen te bidden en eten uit te delen. Dit was super tof. Eerst baden we voor pasgeboren baby's en daarna voor mannen met ziektes. Het was best heftig om te zien hoe mensen behandelt werden en hoe de conditie was in het ziekenhuis. Echt schikbarend. Mensen waren erg enthousiast dat we daar waren. 1 cool verhaal was dat we baden voor een man die verlamd was aan zijn rechterkant van het lichaam. We baden en de man begon te bewegen met zijn arm en zijn vingers. Dat was zo cool. De vrouw van deze man was zo verbaasd en zo enthousiast. De man wilde Jesus volgen en we mochten met Hem bidden. 1 man moest huilen, omdat hij zo bemoedigd was.
Dinsdag hadde n we een bruiloft. Dit was erg leuk. Gister hadden we een programma bij een tehuis voor kinderen zonder ouders. Dit was super leuk. We hebben hun erg kunnen zegenen, door drama, dans, games en verhalen. Deze kinderen waren zo dankbaar. Het is zo mooi om te zien dat je met zo iets kleins dst wij doen, een grote zegen kunt zijn voor hen.
Meer verhalen bewaar ik voor als ik thuis kom:p. Bijna op naar Indo. Ik ga zeker het 1 en ander missen hier. En ik zou het niet erg vinden om hier weer is terug te komen. Ik ben enthousiast voor Indonesie en erg nieuwschierig. We vliegen via Jakarta op naar de Maluku Island. We hebben een stop van 12 uur. In Indonesie zullen we zijn voor 5 weken. Ik hoop jullie zo af en toe nog op de hoogte te houden, maar ik weet niet of dat gaat lukken, maar dat zul je dan wel zien. Ik kan nog steeds zeggenndat Ik ND en de mensen mis, dus ik kom gewoon terug als het goed is. GODS RIJKE ZEGEN EN VREDE!! Trouwens super cool jullie bemoedigingen van het laatste verslag weer en de gebedsweek die er was in Heerde. Dat is goed om te horen! Ik hoop als ik terug kom, er weer wat bergen zijn verzet in Jesus zijn naam:p
lieve groet uit calcutta
-
02 Februari 2015 - 09:41
Judith:
Voor jou ook Gods rijke zegen en vrede Tim!! En ik blijf met je mee bidden voor herstel van je nek en rug! -
02 Februari 2015 - 12:09
Rosalie:
Hey Tim, Ik wens jullie een goede reis toe! En een goede start in Indonesië! We bidden voor herstel voor je lichaam! Gods Shalom over jouw leven, ook in nieuwe culturen! -
02 Februari 2015 - 15:39
Nanny:
Hoi Tim,
Wat herkenbaar wat je schrijft over Calcutta! Geweldig hoe jullie zo veel mensen kunnen bemoedigen!
We b'dden zegen en herstel voor je nek/rug/heup. Zijn Shalom!
Nog een paar goede dagen in deze stad, goede reis en tijd in Indonesie -
02 Februari 2015 - 17:42
Marry:
Hoi Tim, tjonge dat het zo erg is met je rug enz.. Ik hoop en bid dat je met die oefeningen weer beter kunt lopen. Het is heel moedig van je dat je ondanks je eigen pijn gewoon blijft uitreiken naar de mensen om je heen. Je bent een dappere strijder Tim! We bidden dat de HERE ingrijpt in jou situatie. Gezegende reis en tijd in Indonesië.
Lieve groet. -
03 Februari 2015 - 07:44
Daan:
He lieve Tim!
Wat een strijd.....maar ook.....wat een GLORIE!
JESUS BE THE CENTER!
Dikke knuffel Daan -
04 Februari 2015 - 19:20
Peter:
Tim Kanjer,
Dat laatste zinnetje doet me toch weer goed kerel, dat je gewoon terugkomt haha;). Wel echt balen dat die rug/nek terug blijft komen man. Echt een hindernis. We binnen voor je hier in NL. Leuk om je verslag te lezen en ik ben benieuwd naar je eerste verslag vanuit Indonesië. Geniet er vooral van! Liefs, Peter
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
